Wat is de betekenis van vandalen?

vandalen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vandaal

Noordgermaanse volksstam, trok midden 2de eeuw n. Chr. van Jutland naar Oder en Weichsel; daarna, ca. 400, over de Rijn naar Gallië, Spanje, Noord-Afrika. Daar was Carthago een tijdlang hun hoofdstad. In 534 door het Oostromeinse Rijk onderworpen.

Germaanse volksstam, die tot Afrika zijn doorgedrongen; i.h.a. vernielers, plunderaars.

naam van een Germaanse volksgroep die in 406 over de Rijn trok, in 409 in Spanje binnenviel en in 429 naar Afrika trok, en op de plaats van het oude Carthago een zeeroversstaat stichtte ; van daar uit plunderden zij in 455 Rome.

(Wandalen), Germ. volk, oorspronkelijk woonachtig aan de Oder. Trokken, alles verwoestende, door Gallië en Spanje en stichtten 429 onder Geiserik een groot rijk in N.-Afrika. Plunderden 455 Rome. De O.-Romein Belisarius veroverde 534 hun rijk.

m. mv. Germaanse volksstam, die gezegd wordt ln 455 alle kunstwerken in Rome vernield te hebben.

Germaans volk, behorende tot de groep der Lugii, oorspronkelijk in het Midden-Odergebied woonachtig, bestonden uit de Asdingen en de Silingen. Later maakten zij deel uit van de Gotische volkenbond, aan welks invallen in het Romeinse rijk zij deelnamen. De hoofdmassa van het volk trok in het begin van de 5de eeuw onder leiding van hun koning Godegis...

Germaanse volksstam, die in 455 alle kunstwerken te Rome vernielde.

Wandalen, oorspr. Germ. volksstam m Scandinavië, trokken ± 100 v. Chr. naar het Z., daarna ± 400 naar het W., stichiten in Spanje het rijk Andalusië, waren in 429 in Afrika, vielen 455 Rome aan, dat zij in 14 dagen plunderden en totaal vernielden; hun rijk werd 534 d/d O.-Rom. keizer vernietigd. Vandalisme == woeste vernielz...