uitwerpsel - Zelfstandignaamwoord 1. datgene dat naar buiten geworpen wordt 2. met name meervoud: de afvalstoffen van de spijsvertering van mens en dier zoals deze uitgeworpen worden ♢ De uitwerpselen die hondenliefhebbers op straat achterlaten ergeren velen. Woordherkomst Naa...

uitwerpsel - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-werp-sel 1. onverteerd voedsel dat via je anus naar buiten komt ♢ er lagen uitwerpselen van honden op het pad Zelfstandig naamwoord: uit-werp-sel het uitwerpsel...

→ los natuurlijk voorwerp

o. (-en, -s), wat uitgeworpen wordt; bep. drekstoffen, faecaliën : dierlijke uitwerpselen.

o. uitwerpsels, uitwerpselen (hetgeen uitgeworpen is, ontlasting): dierlijke uitwerpselen als meststof.

UITWERPSEL - o. (-en, -s), al wat uitgeworpen is; (ook) ontlasting, gevoeg: dierlijke uitwerpselen.