Uitwerpsel
o. (-en, -s), wat uitgeworpen wordt; bep. drekstoffen, faecaliën : dierlijke uitwerpselen.
Van Dale Uitgevers (1950)
o. (-en, -s), wat uitgeworpen wordt; bep. drekstoffen, faecaliën : dierlijke uitwerpselen.
Wiktionary (2019)
uitwerpsel - Zelfstandignaamwoord 1. datgene dat naar buiten geworpen wordt 2. met name meervoud: de afvalstoffen van de spijsvertering van mens en dier zoals deze uitgeworpen worden ♢ De uitwerpselen die hondenliefhebbers op straat achterlaten ergeren velen. Woordherkomst Naa...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Muiswerk Educatief (2017)
uitwerpsel - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-werp-sel 1. onverteerd voedsel dat via je anus naar buiten komt ♢ er lagen uitwerpselen van honden op het pad Zelfstandig naamwoord: uit-werp-sel het uitwerpsel...
M. J. Koenen's (1937)
o. uitwerpsels, uitwerpselen (hetgeen uitgeworpen is, ontlasting): dierlijke uitwerpselen als meststof.
Jozef Verschueren (1930)
o. (-en, -s) 1. Algm. het uitgeworpene. 2. uitwerpselen Inz. ontlasting, gevoeg : dierlijke -en vormen goede meststof.
J.H. van Dale (1898)
UITWERPSEL - o. (-en, -s), al wat uitgeworpen is; (ook) ontlasting, gevoeg: dierlijke uitwerpselen.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: