Wat is de betekenis van uitvinding?

uitvinding - Zelfstandignaamwoord 1. de daad van het uitvinden, het ontdekken van een nieuwe methode of een nieuw toestel ♢ De uitvinding van de boekdrukkunst had grote gevolgen. 2. een nieuw gevonden methode of toestel ♢ Hij vergat zijn wonderbaarlijke uitvindin...

uitvinding - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-vin-ding 1. wat als eerste bedacht of gemaakt is ♢ de uitvinding van de gloeilamp heeft veel veranderd Zelfstandig naamwoord: uit-vin-ding de uitvinding ...

Uitvinding - dame die nieuw is binnen de kliek, scene of cercle, en daar razendsnel populair wordt. Ze is ook voortdurend overal.

s., útfining, útfynst.

...

v. (-en), 1. het uitvinden : het is niet zeker aan wie men de uitvinding van het buskruit moet toeschrijven; 2. een bep. daad van uitvinden : een vernuftig gevonden oplossing, meest op technisch gebied : een uitvinding doen; 3. uitgevonden zaak : de nieuwste uitvindingen; — (oneig., scherts.) iets nieuws of ongewoons dat...

v. uitvindingen (het uitvinden; dat, wat is uitgevonden): tal van uitvindingen dankt men aan Nederlanders, b.v. van de houtzaagmolen, de slingeruurwerken.

→ Octrooi.

v. (-en) 1. Eig. het uitvinden. 2. Metn. uitgevonden zaak.