Wat is de betekenis van uitfluiten?

uitfluiten - Werkwoord 1. (ov) door luid fluiten misnoegen jegens iemand uiten ♢ Na die omstreden beslissing werd de scheidsrechter langdurig uitgefloten. Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en fluiten(werkwoord)

uitfluiten - onregelmatig werkwoord uitspraak: uit-flui-ten 1. blijven fluiten tot het einde ♢ de geblesseerde scheidsrechter kon de wedstrijd niet uitfluiten 2. door fluiten je afkeuring laten blijken ...

v., útfloitsje, -fluitsje.

(floot, uit heeft uitgefloten), 1. ten einde fluiten. 2. door fluiten zijn ongenoegen, zijn afkeuring van iets te kennen geven: dat stuk, die toneelspeler is uitgefloten.

floot uit, h. uitgefloten (fluitende uitjouwen, bespotten): een toneelspeler uitfluiten.

(floot uit, heeft uitgefloten) door fluiten uitjouwen : een toneelspeler -.

(floot uit, heeft uitgefloten), fluitend zijn afkeuring te kennen geven: de popgroep werd uitgefloten.

...

UITFLUITEN - (floot uit, heeft uitgefloten), fluitende bespotten: dat stuk, die tooneelspeler is uitgefloter. UITFLUITING, v. het uitfluiten.