Wat is de betekenis van uitbuiting?

uitbuiting - Zelfstandignaamwoord 1. het gebruik van iemand maken zonder daar naar waarde voor te belonen Woordherkomst afgeleid van uitbuiten met het achtervoegsel -ing

uitbuiting - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-bui-ting 1. de misbruik van iemands arbeidskracht ♢ het laten werken van deze jonge kinderen is uitbuiting Zelfstandig naamwoord: uit-bui-ting de uitbuiting ...

...

v. (-en), liet uitbuiten of uitgebuit-worden.