Tuchtigen
v., tuchtigje, kastije, ôfrjochtsje, bistraffe.
Wat is de betekenis van Tuchtigen?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Tuchtigen
(tuchtigde, heeft getuchtigd), bestraffen, kastijden, door lichamelijke straf trachten te verbeteren: een kind tuchtigen; God tuchtigt die hij liefheeft; —(ook) door een militaire expeditie straffen.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
tuchtigen
tuchtigde, heeft getuchtigd; kastijden; (lichamelijke) straf toedienen: een knaap tuchtigen, een oproerig volk tuchtigen.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
tuchtigen
(’tuchtəgən) (tuchtigde, heeft getuchtigd) door lichamelijke straf trachten te verbeteren. Syn. ➝ kastijden.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Tuchtigen
(tuchtigde, heeft getuchtigd), bestraffen, kastijden; (ook) door een militaire expeditie straffen.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Tuchtigen
Tuchtigen - (tuchtigde, heeft getuchtigd), bestraffen, kastijden, door lichamelijke straf trachten te verbeteren : een kind tuchtigen; God tuchtigt die hij liefheeft. TUCHTIGING, v. (-en), het tuchtigen.
Gerelateerde zoekopdrachten