tuchteling
tuchteling - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die als straf in een tuchthuis moet verblijven Woordherkomst afgeleid van tucht met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-
Wiktionary (2019)
tuchteling - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die als straf in een tuchthuis moet verblijven Woordherkomst afgeleid van tucht met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-
J.H. van Dale (1898)
Tuchteling - m. en v. (-en), iem. die in een tuchthuis opgesloten is. TUCHTELINGE, v. (-n).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: