Triomfator
(Lat.), m. (-s, -en), hij die een triomf viert; overwinnaar.
Wiktionary (2019)
triomfator - Zelfstandignaamwoord 1. overwinnaar 2. (geschiedenis) een als overwinnaar ingehaalde en gevierde veldheer in het oude Rome Woordherkomst Naamwoord van handeling van triomferen met het achtervoegsel -ator
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Jozef Verschueren (1930)
(triom'fa:tor) m. (-s, -en) (spr. 'to:rɘn) [Lat.] 1. Algm. hij die triomfeert, zegeviert. 2. Inz. zegevierend veldheer die in Oud-Rome zijn triomf hield.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Lat.], m. (-s, -en), in het oude Rome een als overwinnaar ingehaalde en gevierde veldheer; overwinnaar.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: