Wat is de betekenis van Toonkunst?

toonkunst - Zelfstandignaamwoord 1. (muziek) in algemene zin muziek, een vorm van kunst waarin gevoelens bij de luisteraar worden aangesproken door middel van een betekenisvolle opeenvolging van geluiden 2. (muziek) meer in het bijzonder de kunstmuziek die tot klinken wordt gebracht in de grote en kleine concertzaal, de kerk, het oper...

Zie: →Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst.

Maatschappij tot bevordering der. Gesticht te Amsterdam (1829), afdeling Frl. opgericht o.l.v. jhr. J. L. Waubert de Puisseau te Lemmer (1834). Jaarlijkse muziekfeesten van 1835-39, de laatste maal onder Ludwig Kufferath.In 1909 heroprichting afdeling Lwd.; in 1924 trad de gemengde zangvereniging ‘Concordia’ toe als koor. Overige afdel...

s., toankunst.

v., muziek (als kunst, als schepping).

v.; muziek.

1) = muziek; 2) populaire benaming v/d Mij. ter bevordering der Toonkunst, een landelijke organisatie, opgericht in 1829, met verschilt, plaatselijke afdeelingen, welke eenige muziekscholen exploiteert, muziekdiploma’s uitreikt en plaatselijke kooruitvoeringen door eigen koren organiseert.

('to:n) v muziek.

is het woord voor de meest onstoffelijke aller kunsten, de kunst om door vluchtige klanken, ontstaan door geluidstrillingen, gevoelens uit te drukken en op te wekken. Zelfs den minstbeschaafden volken is het gevoel voor toonkunst eigen. De meest primitieve uiting is kloppen of stampen of slaan op houten of metalen, geluidmakende voorwerpen, dus voo...