tolereren - Werkwoord 1. toelaten en dulden ♢ We tolereren andere culturen en hun gebruiken. Woordherkomst afgeleid van het Franse tolérer (met het achtervoegsel -eren) Verwante begrippen pikken, velen, verdragen, aanzien

tolereren - regelmatig werkwoord uitspraak: to-le-re-ren 1. ermee instemmen, zeggen dat het mag ♢ wij tolereren dat hier gerookt wordt Regelmatig werkwoord: to-le-re-ren ik tolereer jij/u tolereert hij/zij tolereert wij/zij/jullie tolereren ik/...

dulden, toelaten, verdragen.

Buitenpoorter (ook: landpoorter, hagepoorter), benaming voor een burger die niet blijvend in een stad vertoefde. Het voordeel voor steden om buitenpoorters te tolereren was dat de invloedssfeer van de stad buiten haar territoir werd vergroot. De buitenpoorters waren op hun beurt verplicht voor hun stad krijgsdienst te vervullen en er elk jaar een bepaalde tijd te verblijven. Voordelen van het buitenpoorterschap waren onder andere: tol- en schotvrijdom (→ schot) en vrijstelling van de rechtspra...

Ambtelijke term voor een stadswijk waarin prostituees rondhangen. Sinds eind jaren zeventig (van de twintigste eeuw) duiken allerlei samenstellingen op met gedoog (van het werkwoord ‘gedogen’: tolereren wat officieel verboden is). Het komt erop neer dat de overheid de wet niet kan handhaven en zich als het ware eventjes omdraait. De hoofdreden is de problematiek beheersbaar houden. Bij ‘gedoogzone’, een vrij onschuldig klinkend woord, wordt nergens gerept over prostitutie, een toch wel g...

Afgeleid van het Latijnse liber (vrij) duidt het woord ‘liberalisme’ in het meest voorkomend gebruik op een politieke praktijk waarin individuele vrijheid, het tolereren van afwijkende levenswijzen, verzet tegen discriminatoire praktijken, democratie, scheiding van staat en kerk en mensenrechten een centrale plaats innemen. Een dergelijke verzameling van karakteristieken is theoretisch weinig bevredigend. Ik kies daarom voor een toegespitster omschrijving, op het gevaar af dat die op verzet...

tolereer - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tolereren ♢ Ik tolereer 2. gebiedende wijs van tolereren ♢ tolereer! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tolereren ♢ tolereer je?

tolereert - Werkwoord 1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tolereren ♢ Jij tolereert 2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tolereren ♢ Hij tolereert 3. verouderde gebiedende wijs meervoud van tolereren ♢ tolereert!

getolereerd - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van tolereren

(Teroele 1902-Stiens), Frisiast, gepens. hoofd van de Chr. lagere school te Stiens: schrijft in De Stim fan Fryslân en sinds 1973 ook in De Stiennen Man over verh. Chr. geloof en Fries mens-zijn. Daarbij critiseert hij vanuit de bijbelse scheppings- en verlossingsleer staat en kerken omdat deze volgens hem sinds plm. 1500 het Fries buiten hun structuren hebben gesloten en het ook nu nog daarin nauwelijks tolereren.

autoriseren - Werkwoord Woordherkomst ontleend aan het Latijn Synoniemen [1] machtigen, volmachtigen, mandateren, wettigen [2] fiatteren, goedkeuren, goedvinden, toestaan, erkennen, dulden, gedogen, goedkeuren, instemmen, tolereren, veroorloven

dulden - Werkwoord 1. (ov) bereid zijn iets ongestraft te laten ♢ Hij duldde niet langer dat ze hem nadeden en werd daarom kwaad. Synoniemen pikken, gedogen, velen, tolereren

tolereerden - Werkwoord 1. meervoud verleden tijd van tolereren ♢Wij tolereerden ♢Jullie tolereerden ♢Zij tolereerden

tolereerde - Werkwoord 1. enkelvoud verleden tijd van tolereren ♢Ik tolereerde ♢Jij tolereerde ♢Hij, zij, het tolereerde

verdraagzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. bereid om ook de minder goede eigenschappen van iets of iemand te tolereren ♢ Als hoofdredacteur van deze krant garandeer ik dat ze ook in de toekomst die moderne liberale krant zal zijn die niet gelooft in enig dogma, verdraagzaam is en de ontplooiing van de individuele mens voorstaat. (Peter Vandermeersch NRC 1 oktober 2010) Synoniemen gemakkelijk, inschikkelijk, rekkelijk, toegeeflijk,...

toelaatbaar - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: toe-laat-baar 1. wat is toegestaan, wat mag ♢ zijn gedrag is niet toelaatbaar 1. niet toelaatbaar [niet te tolereren] Bijvoeglijk naamwoord: toe-laat-baar de/het toelaatbare ... iets toelaatbaars Synoniemen...