Wat is de betekenis van Titulair?

titulair - Bijvoeglijk naamwoord 1. een titel bezittend zonder de daarbij horende plichten (functie) of rechten (beloning) Woordherkomst afgeleid van het Franse titulaire met het achtervoegsel -air

afk. tit. [Fr. titulaire, van Lat. titulus; zie titel] enkel de titel hebbend; titulair bisschop, (rk) bisschop die geen eigen diocees heeft, zoals een hulpbisschop, maar benoemd is op titel van een niet meer bestaand diocees.

een titel voerend zonder de bijbehorende functie of waardigheid uit te oefenen

louter de titel van een ambt of waardigheid voerend zonder de functie ervan uit te oefenen; b.v. een titulair-bisschop heeft de titel van bisschop als een blijk van eer verkregen, maar heeft geen eigen bisdom.

de titel voerend van een ambt, zonder dit te bekleden

(aarts)bisschop is een (aarts)bisschop, die gewijd is op titel van een bisdom dat eertijds bestond, maar die daarover als zodanig geen rechtsmacht bezit in tegenstelling tot de residerende (aarts)bisschop. Hij is rechtstreeks aan de H. Stoel onderworpen. Hij wordt echter, zoals de residerende bisschop, met excellentie aangesproken en geniet de erer...

(<Fr.), bn., 1. de titel voerende, zonder de door de titel aangeduide waardigheid of functie te bekleden of, zonder gehele (inz. financiële) gelijkstelling: sergeant-titulair; kommies-titulair; kolonel-titulair; een titulair bisschop heeft de bisschopswijding ontvangen, maar bezit geen jurisdictie over een bepaald bisdo...

volgens de titel; de titel v. e. waardigheid hebbende, zonder die werkelijk uit te oefenen.

bn. (Fr. de titel voerend zonder de functie te bekleden); sergeant titulair, niet-effectief.