Wat is de betekenis van testamentair?

(<Fr.), bn., op een testament steunende, bij testament gemaakt of aangewezen : testamentaire beschikkingen.

testamentair - Bijvoeglijk naamwoord 1. bij testament bekrachtigd Woordherkomst afgeleid van het Franse testamentaire of van testament met het achtervoegsel -air

[Fr. testamentaire, Lat. testamentarius] bij testament, of dit betreffend.

de uiterste wil betreffend

de laatste wil betreffend.

bij testament, de laatste wil betreffend.

bn. (Fr. [Lat. testamentarius]: de uiterste wil betreffende): testamentaire beschikkingen nl. erfstellingen en legaten; testamentaire voogd, door den vader of de moeder bij testament benoemd, (ai = è).

bn. en bw. 1. bij, volgens, betreffende het testament: -e beschikkingen; ➝ executeur -. 2. bij testament benoemd: -e voogd.

testamentair - den laatsten wilbetreffend.