tekortkoming
tekortkoming - Zelfstandignaamwoord 1. een gebrek of gemis in iets of iemand Woordherkomst Naamwoord van handeling van tekortkomen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen afwezigheid, euvel, manco, mankement, tekort
Wiktionary (2019)
tekortkoming - Zelfstandignaamwoord 1. een gebrek of gemis in iets of iemand Woordherkomst Naamwoord van handeling van tekortkomen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen afwezigheid, euvel, manco, mankement, tekort
Muiswerk Educatief (2017)
tekortkoming - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-kort-ko-ming 1. fout of gebrek ♢ mijn nieuwe vriend heeft geen tekortkomingen Zelfstandig naamwoord: te-kort-ko-ming de tekortkoming de...
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), datgene waarin iem. of iets te kort komt, te kort schiet, niet voldoet aan de gestelde eisen of verwachtingen; in ’t bijz. in moreel opzicht: vele tekortkomingen hebben; iem. zijn tekortkomingen zwaar aanrekenen.
Jozef Verschueren (1930)
(tə'kort) v. (–en) 1. Algm. wat of waarin iemand tekort komt. 2. Inz. overtreding, gebrek, fout.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v. (-en), datgene waarin iemand of iets te kort schiet, niet voldoet aan de gestelde eisen of verwachtingen; m.n. in moreel opzicht: vele tekortkomingen hebben.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: