tekortkoming
...
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), datgene waarin iem. of iets te kort komt, te kort schiet, niet voldoet aan de gestelde eisen of verwachtingen; in ’t bijz. in moreel opzicht: vele tekortkomingen hebben; iem. zijn tekortkomingen zwaar aanrekenen.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Wiktionary (2019)
tekortkoming - Zelfstandignaamwoord 1. een gebrek of gemis in iets of iemand Woordherkomst Naamwoord van handeling van tekortkomen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen afwezigheid, euvel, manco, mankement, tekort
Muiswerk Educatief (2017)
tekortkoming - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-kort-ko-ming 1. fout of gebrek ♢ mijn nieuwe vriend heeft geen tekortkomingen Zelfstandig naamwoord: te-kort-ko-ming de tekortkoming de...
Jozef Verschueren (1930)
(tə'kort) v. (–en) 1. Algm. wat of waarin iemand tekort komt. 2. Inz. overtreding, gebrek, fout.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: