Wat is de betekenis van Tekortkoming?

2025-07-14
Prisma Groot Woordenboek Nederlands

Unieboek | Het Spectrum (2025)

2025-07-14
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Tekortkoming

v. (-en), datgene waarin iem. of iets te kort komt, te kort schiet, niet voldoet aan de gestelde eisen of verwachtingen; in ’t bijz. in moreel opzicht: vele tekortkomingen hebben; iem. zijn tekortkomingen zwaar aanrekenen.

2025-07-14
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

tekortkoming

tekortkoming - Zelfstandignaamwoord 1. een gebrek of gemis in iets of iemand Woordherkomst Naamwoord van handeling van tekortkomen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen afwezigheid, euvel, manco, mankement, tekort

2025-07-14
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

tekortkoming

tekortkoming - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-kort-ko-ming 1. fout of gebrek ♢ mijn nieuwe vriend heeft geen tekortkomingen Zelfstandig naamwoord: te-kort-ko-ming de tekortkoming de...

2025-07-14
Zuid-afrikaans woordenboek

H.J. Terblanche - M.A., D. Litt

tekortkoming

gebrek, fout.

2025-07-14
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Tekortkoming

s., tokoartkomming, tokoart (it).

2025-07-14
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2025-07-14
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

tekortkoming

v. tekortkomingen (waarin of waar iem. te kort komt: zonde, fout, gebrek).

Wil je toegang tot alle 13 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-14
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

tekortkoming

(tə'kort) v. (–en) 1. Algm. wat of waarin iemand tekort komt. 2. Inz. overtreding, gebrek, fout.