Tandsteen
Verkalkte plaque.
Wiktionary (2019)
tandsteen - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) de afzetting van caliumzouten en verontreinigingen op gebitselementen ♢ Een neanderthaler die 36.000 jaar geleden in de Grot van Spy (België) leefde, at flink wat schapenvlees. Dat is op een onverwachte manier ontdekt: het DNA van de schapen zat in het tandstee...
drs. L.A. Beeloo (1981)
een kalkachtige, uit speeksel en voedsel ontstane aanslag op tanden en kiezen. Het ontstaat door het neerslaan van calciumcarbonaat uit het speeksel. Een mengsel van natron en gezuiverd krijt lost het tandsteen op.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
tandaanslag, de afzetting van speekselzouten en andere stoffen op de tanden bij verwaarlozing van het gebit.
Van Dale Uitgevers (1950)
o., een kalkachtige, uit speeksel en voedselresten ontstane neerslag op de tanden en kiezen.
M. J. Koenen's (1937)
o. (kalkachtig aanzetsel uit het speeksel aan [de achterzijde en voorzijde van) de tanden).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: