Wat is de betekenis van Taalkundig?

taalkundig - Bijvoeglijk naamwoord 1. (taalkunde) volgens de regels van de taalkunde Woordherkomst Afgeleid van taalkunde met het achtervoegsel -ig Synoniemen linguïstisch

taalkundig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: taal-kun-dig 1. wat te maken heeft met de leer en kennis van taalverschijnselen ♢ ik ben geabonneerd op een taalkundig tijdschrift 1. het taalkundige geslacht ...

adj. & adv., taelkundich.

bn. bw., 1. behorende tot —, overeenkomstig de taalkunde: het taalkundig geslacht, het genus; een taalkundig congres; — een taalkundig toegelichte uitgave; — (schoolt.) taalkundige ontleding, naar de woordsoorten; 2. in taalkunde bekwaam: de taalkun'dige lezer oordele zelf;.

1. bn., bw. (kennende de taal; inz. betrekking hebbende op, behorende tot, overeenkomstig de taalkunde): een taalkundig woordenboek; taalkundige ontleding, tegenst. van redekundige, d.i. in zinsdelen; Taal- en Letterkundig Congres; een taalkundige kwestie; een taalkundig toegelichte uitgave; 2. taalkundige, m. en v. taalkundigen (beoefenaar, kenner...

(ta:lkundәch) bn. en bw. (-er, -st) 1. betrekking hebbend op een taal: een woordenboek; toelichten. 2. bedreven in een taal: de -e lezer. 3. overeenkomstig de taalregels: -e ontleding.

bn. en bw., 1. behorende tot, handelend over de taalkunde; taalkundige ontleding, naar de woordsoorten; 2. in taalkunde bekwaam.

...

Taalkundig - bn. (-er, -st), bedreven in eene taal, bekend met de taalregels; overeenkomstig de taalregels : taalkundige ontleding, in tegenst. met de zinsontleding.