Wat is de betekenis van synchrotron?

synchrotron - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) deeltjesversneller voor kleine, subatomaire elektrisch geladen deeltjes Woordherkomst afgeleid van synchroon (met het voorvoegsel syn-) met het achtervoegsel -tron

[samentrekking van synchrocyclotron] cyclotron (z.a.) voor het produceren van deeltjes met zeer grote snelheid.

deeltjesversneller voor zeer hoge energieën. Dit apparaat van de atoomfysica is ontwikkeld uit het cyclotron en het bêtatron. De grootste synchrotrons bevinden zich in Genève, Moskou en Berkeley (Verenigde Staten).

Versnellingsmachine waarmee men elektrisch geladen deeltjes (elektronen, protonen) een grote snelheid geeft door middel van een variërend magnetisch veld, waarbij de deeltjes tijdens het versnellingsproces in een constante cirkelbaan worden gehouden.

is evenals het synchrocyclotron een variant van het cyclotron en dient in de kernphysica voor het versnellen van electrisch geladen deeltjes. Bij het gewone cyclotron is zowel de sterkte van het magnetische veld, waarin de deeltjes rondlopen, als de frequentie van het versnellende electrische veld constant. Bij zeer grote snelheden zal dan door de...

o. (-s), type versneller. (e) Een synchrotron is een instrument dat bij kernfysische experimenten wordt gebruikt om aan geladen deeltjes extreem hoge energieën te geven. Voor een →synchrocyclotron zijn enorme magneten noodzakelijk. Daardoor is er een ontwikkeling opgetreden waarbij men niet alleen de frequentie van het versnellende veld,...