Wat is de betekenis van stuiter?

I. m. (-s), 1. die stuit; 2. grote knikker die, tegen iets aangestoten, terugspringt. II. m. (-s), (gew. in Z.-Ned.) pocher.

1) (1939) (inf.) klap, mep. 'Moet je stuiters hebben?' moet je klappen hebben (Marnix en Marjan van Lichtenvoorde: Nieuwe woorden van de jaren negentig. 1993). • Nou, en 'n stuitir op se koanis. (G.P. Smis: Het Spionnetje. 1939) • Hij wist niet wat er gebeurde en er stond meteen een korporaal van hun club tussen; dat weerhield mij er nie...

stuiter - Zelfstandignaamwoord 1. (spel) grote knikker stuiter - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuiteren ♢ Ik stuiter 2. gebiedende wijs van stuiteren ♢ stuiter! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordi...

bal v/d opponent tussen die v/d speler en putjie.

s., boster, bosser, dosser, bakkert, stoater, piksjitter, bonkel, bommel; met -s schieten, bakkertsjesjitte, -bosse, bakkertsje, bosterje, skoatsjesjitte, -pikke, dosse.

m. (-s; -tje) iemand die of iets dat stuit nl. 1. persoon die stuit. 2. grote knikker die, tegen iets aangestoten, terugspringt.

stuiter Zie: stuiten

Stuiter - m. (-s), die stuit; groote knikker, bal; — (gew.) pocher, snoever. STUITERTJE, o. (-s).

...