strofe
strofe - Zelfstandignaamwoord 1. (letterkunde) geheel van versregels dat een gedicht of onderdeel daarvan vormt Woordherkomst van het Grieks strophè (het draaien, wending) Synoniemen couplet
Wiktionary (2019)
strofe - Zelfstandignaamwoord 1. (letterkunde) geheel van versregels dat een gedicht of onderdeel daarvan vormt Woordherkomst van het Grieks strophè (het draaien, wending) Synoniemen couplet
Poezië en taal begrippen
Een strofe is de verbinding van een aantal verzen tot één metrisch geheel. Voor en na de strofe bevindt zich een witregel.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Lat. stropha, van Gr. strophè = lett.: wending; (verzen gereciteerd bij) wending van het koor naar het altaar in de Griekse tragedie, van strephoo = wenden, draaien] couplet, deel van een gedicht bestaande uit een aantal versregels in een bep. schema, dat enige malen herhaald wordt; een gedicht op zichzelf.
Getty Research Institute (1990)
strofe - Een tweeregelige strofe bestaat uit twee opeenvolgende dichtregels, meestal rijmend en met dezelfde lengte.
drs. L.A. Beeloo (1981)
enkele versregels (vaak vier), die door inhoud, rijm en ritme onderling een zekere eenheid vormen; er zijn eenstrofige en meerstrofige gedichten.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: