Wat is de betekenis van strikt?

strikt - Bijvoeglijk naamwoord 1. op strenge wijze nauwgezet ♢ Er zal op strikte naleving ervan toegezien worden. strikt - Werkwoord 1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van strikken ♢ Jij strikt 2. derde persoon enkelvoud tegenwo...

strikt - bijvoeglijk naamwoord 1. waar niet van afgeweken mag worden ♢ je moet de regels strikt naleven 1. strikt geheim [er mag absoluut niet over gesproken worden] 2. strikt g...

adj. & adv., krekt, sekuer; — genomen, fan rjochten, fan rjuchten; er is — genomen te weinig, dêr kin it net earlik mei ta; — eerlijk, folslein earlik.

strikt, nauwgezet, nauwkeurig.

...

bn. bw. (-er, -st), nauwkeurig, streng, nauwgezet : strikte geheimhouding, gehoorzaamheid; in de strikte zin des woords, zonder enige afwijking of bijgedachte, in zijn preciese betekenis ; — (van personen) hij is zeer strikt op godsdienst en zedelijkheid; — bw. : strikt rechtvaardig zijn; de toegang is strikt verboden; strikt genomen, w...

I. bn. (1 van zaken: nauwkeurig, precies, waarvan niet in t minste afgeweken wordt, streng; 2 van personen: geen afwijking duldende, precies, stipt, streng): 1. strikte gehoorzaamheid; onder de striktste geheimhouding; strikte eerlijkheid; de strikte waarheid zeggen; in de striktste zin des woords; 2. ik ben in mijn gezin zeer strikt op godsdienst...

bn. en bw. (-er, -st) [Fr. < Lat. strictus < stringere, strak aantrekken] nauwgezet, streng : een -e gehoorzaamheid; de toegang is verboden; genomen, gesproken; je moet dat niet zo nemen.

bn. en bw. (-er, -st), nauwkeurig, streng, nauwgezet: strikte geheimhouding; (van personen) hij is zeer —.