Wat is de betekenis van strijdwagen?

strijdwagen - Zelfstandignaamwoord 1. (geschiedenis) oorlogswagen getrokken door paarden of andere dieren (uit de oudheid) Woordherkomst samenstelling van strijd(werkwoord) en wagen

wagen die bij de oude volken in oorlogen werd gebruikt. Hij was aan de achterkant open. De van twee wielen voorziene wagen werd door paarden getrokken. Een met vier paarden bespannen strijdwagen noemde men een quadriga. Soms waren, ter verhoging van de gevechtskracht, de wielen voorzien van sikkels.

Voor het eerst komen s. in het Nab. O. in de vroeg-Sumer. periode voor; men heeft afb. op aardewerk, reliëfs en op de beroemde „standaard van Ur” (Fotopag. 25) gevonden. De wielen van deze s. - door wilde ezels getrokken - waren hier nog massief. Spoedig na 2000 v.C. schijnt deze uitvinding door Indo-germaanse groepen vervol...

m. (-s), (hist.) wagen die bij de oude volkeren werd gebruikt om de vijand te bestrijden: de sikkelwagen was een strijdwagen.

is de naam voor een wagen op twee wielen, bespannen met twee of met vier paarden (daarnaar biga of quadriga genoemd) en in gebruik bij Egyptenaren, Assyriërs en Perzen, van daar overgenomen door de Grieken (reeds sedert de Mykeense tijd). De wagen bood toen plaats voor een of meer vechters en een paardenmenner. Soms waren de wiel...

('strijt) m. (-s) strijdkar.

In onze vertaling komt dit woord niet voor. Wel het woord wagen, dat dan in vele plaatsen toch een strijdwagen is. Van ijzeren wagens wordt een paar maal melding gemaakt (Joz. 17 : 16, 18; Richt. 1:19; 4 : 3,13). De Leidsche vertaling heeft in Joz. 17 : 16, 18 dan ook door strijdwagen vertaald. Het woord door wagen vertaald wordt ook gebruikt voor...

m. (-s), oorlogswapen uit de oudheid, vooral in gebruik bij de volken van het Middenoosten.(e) De strijdwagen was veelal een tweewielige kar, die plaats bood aan de menner en één of meer strijders (meestal boogschutters). Strijdwagens waren soms voorzien van messen aan de wielen en de assen (sikkelwagens) en bespannen met twee (Latijn...

...