Wat is de betekenis van storing?

v. (-en), handeling van storen; omstandigheid dat iets of iem. gestoord wordt: storingen die optreden in de spijsvertering; de uitzending ivas door storingen moeilijk te volgen ; storing van het bewustzijn, van de geestvermogens.

storing - Zelfstandignaamwoord 1. (communicatie) een hinderlijke onderbreking, een bepaald proces wordt onderbroken of bemoeilijkt ♢ Door een storing is er de hele dag geen treinverkeer tussen Amsterdam en Leiden. 2. (telecommunicatie) een slecht signaalontvangst van bijvoorbeeld televisie,...

storing - zelfstandig naamwoord uitspraak: sto-ring 1. (hinderlijke) onderbreking ♢ we konden niet telefoneren, er was een storing 2. gebied van lage luchtdruk ♢ er is een storing op komst, dus...

Magazijn- of voorraadopslag.

Een storing is een niet- of niet juist werkende functionaliteit van de spoorweginfrastructuur.

Verstoorde bedrijfstoestand (Begrippenlijst). Zie: verstoorde bedrijfstoestand.

In het algemeen een klein, zich al dan niet verder ontwikkelend lagedrukgebied of een uitloper van een groter lagedrukgebied (randstoring). Een storing kan met een frontaal systeem te maken hebben. In dat geval is er sprake van een frontale storing. Maar een storing kan ook ontstaan uit een thermisch lagedrukgebied. Een voorbeeld daarvan is de onwe...

s., (for)steuring.

1. magnetisch S., ook wel magnetische stormen genoemd: onregelmatige veranderingen in het magneetveld der aarde; 2. electromagnetische S., storing zoals die o.a. voorkomt bij radio-ontvangst; 3. geologische S., afwijking van de aardlagen uit het normale laagverband, omvat dus zowel breuken als plooien: 4. invloed die een bepaald hemellichaam uitoef...