Wat is de betekenis van STAREN?

staren - Werkwoord 1. (inerg) langdurig naar één punt kijken, soms zonder iets op te merken ♢ Je kunt nog lang naar deze bladzijde staren, maar wiskunde leer je er niet van.

staren - regelmatig werkwoord uitspraak: sta-ren 1. er strak naar kijken zonder iets te zien ♢ zij staarde naar de wolken Regelmatig werkwoord: sta-ren ik staar jij/u staart ...

v., stoarje, stoar-, stjer-, stjireagje, digerje, dikerje; vreemd zitten —, yn ’e nije, oare wike sjen.

...

(staarde, heeft gestaard), 1. met strakke, onbeweeglijke ogen, met ingespannen aandacht naar iets kijken of op iets turen : uit het venster staren ; op iets staren ; mama zat maar te staren van haar dochter naar haar kleinzoon ; — zich blind staren op een enkel geval, alleen daar aandacht voor hebben en het overige niet opmerken : — een...

staarde, heeft gestaard; strak (en wezenloos) op één punt kijken: op iets staren; wezenloos voor zich uit staren.

('sta:rən) (staarde, heeft gestaard) strak kijken : op iets -. → blind. Syn. → begluren.

(staarde, heeft gestaard), met strakke, onbeweeglijke ogen, met ingespannen aandacht naar iets turen; op iets zich blind — op iets, alleen daar aandacht voor hebben en het overige niet opmerken.

denom. van star = stijf; verwant met ’t Skr. sthira = vast, sterk, en ’t Gr. stereos = hard; het woord w. d. z. : met stijve, strakke blikken op iets turen; ook : „star-oogen". Eveneens is verwant: halsstarrig = een stijven hals hebbende.