stalactiet
...
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
druipsteen. hangende, kegelvormige druipsteen in een grot, die met de punt naar beneden is gericht. Voorbeelden: In een druppel water zit een heel klein beetje kalk. Een deeltje ervan blijft aan het plafond kleven. Het overblijvende deeltje valt met de druppel op de bodem van de grot. Na vele eeuwen groeit aan het plafond een neerhan...
Wiktionary (2019)
stalactiet - Zelfstandignaamwoord 1. hangende druipsteen Antoniemen stalagmiet
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[modern Lat. stalactites, van Gr. stalaktos, van stalassein = druppelen] hangende druipsteenkegel.
Veerman (1954)
is de naam voor een aan het dak van een grot hangende afzetting van kalk. Indien de kalkafzetting niet hangt, maar op de bodem staat, spreekt men van stalagmiet (z. Kalkafzettingen).
Van Dale Uitgevers (1950)
[van Gr. stalaktos, wat droppel voor droppel valt], m. (-en), 1. druipsteen, kalkkegel die aan het gewelf van een grot hangt, met de spits naar beneden; 2. (bouwk. in de Moorse stijl) nabootsing van stalactieten (1.), aan gewelven aangebracht.
M. J. Koenen's (1937)
m. -en; (Gr.-Lat. stalactites): druipsteenkegel, afhangend van het gewelf ener grot met de punt naar beneden; bouwkundig ornament; zie stalagmiet.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: