Wat is de betekenis van stalactiet?

druipsteen. hangende, kegelvormige druipsteen in een grot, die met de punt naar beneden is gericht. Voorbeelden: In een druppel water zit een heel klein beetje kalk. Een deeltje ervan blijft aan het plafond kleven. Het overblijvende deeltje valt met de druppel op de bodem van de grot. Na vele eeuwen groeit aan het plafond een neerhan...

stalactiet - Zelfstandignaamwoord 1. hangende druipsteen Antoniemen stalagmiet

[modern Lat. stalactites, van Gr. stalaktos, van stalassein = druppelen] hangende druipsteenkegel.

druipsteen met de spits naar beneden.

is de naam voor een aan het dak van een grot hangende afzetting van kalk. Indien de kalkafzetting niet hangt, maar op de bodem staat, spreekt men van stalagmiet (z. Kalkafzettingen).

[van Gr. stalaktos, wat droppel voor droppel valt], m. (-en), 1. druipsteen, kalkkegel die aan het gewelf van een grot hangt, met de spits naar beneden; 2. (bouwk. in de Moorse stijl) nabootsing van stalactieten (1.), aan gewelven aangebracht.

m. druipsteen boven aan t grotgewelf.

m. -en; (Gr.-Lat. stalactites): druipsteenkegel, afhangend van het gewelf ener grot met de punt naar beneden; bouwkundig ornament; zie stalagmiet.

1° (geol.) ➝ Druipsteen(-grotten). 2° (Bouwk.) ➝ Stalactietengewelf.