spraakgebrek
spraakgebrek - Zelfstandignaamwoord 1. een spreekstoornis Woordherkomst samenstelling van spraak en gebrek
Wiktionary (2019)
spraakgebrek - Zelfstandignaamwoord 1. een spreekstoornis Woordherkomst samenstelling van spraak en gebrek
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
o. (-en), spraakstoornis, gebrek aan de spraakorganen of in het gebruik daarvan. (e) Een aantal spraakgebreken berust op afwijkingen in het strottehoofd, de keelholte of de mondholte, b.v. lispelen, slissen. Deze afwijkingen kunnen tijdelijk zijn (ontstekingen, gezwellen enz.) of aangeboren (b.v. gespleten verhemelte). Een andere groep spraakgebre...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: