spinodaal
wat van skerp penne voorsien is; daarna lyk.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Lat.), bn., (wisk.) spinodale lijn, meetkundige plaats van de parabolische punten op een oppervlak.
Dr. E.J. Dijksterhuis (1939)
(< Lat. spina ~ doorn; nodus — knoop). De meetkundige plaats van de parabolische punten op een oppervlak heet spinodale lijn wegens het doornig karakter van het keerpunt, dat de doorsnede met het raakvlak in een parabolisch punt bezit.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: