snikken
snikken - regelmatig werkwoord uitspraak: snik-ken 1. huilen waarbij je stotend ademhaalt ♢ plotseling begon ze verdrietig te snikken Regelmatig werkwoord: snik-ken ik snik jij/u snikt...
Muiswerk Educatief (2017)
snikken - regelmatig werkwoord uitspraak: snik-ken 1. huilen waarbij je stotend ademhaalt ♢ plotseling begon ze verdrietig te snikken Regelmatig werkwoord: snik-ken ik snik jij/u snikt...
Van Dale Uitgevers (1950)
(snikte, heeft gesnikt), 1. hikkende krampachtige bewegingen maken bij het schreien, en vand. als term voor schreien: zij snikte hevig; 2. snikkende zeggen: „nog nooit,” snikte zij; 3. (gew.) schokkende bewegingen maken; — de molen snikt, maalt zeer langzaam, staat bijna stil.
M. J. Koenen's (1937)
snikte, h. gesnikt (1 hikkend schreien; 2 snikkend in bet. 1 iets zeggen): 1. het kind begon te snikken; 2. ja, snikte zij.
Jozef Verschueren (1930)
('snikkən) (snikte, heeft gesnikt) [~ snakken] 1. hikkend schreien : een -d kind. 2. snikkend spreken : nog nooit, snikte zij.
J.H. van Dale (1898)
SNIKKEN - (snikte, heeft gesnikt), hard en met eene hikkende beweging der keel schreien, hikken : zij snikte hevig; — (gew.) de molen snikt, maalt zeer langzaam, staat bijna stil.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: