Wat is de betekenis van SNAUWERIG?

2024-04-28
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Snauwerig

adj. & adv., snausk.

2024-04-28
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

SNAUWERIG

bn. bw. (-er, -st), telkens snauwend; bits, nors: snauwerige wijven; snauwerig antwoorden, bevelen.

2024-04-28
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

snauwerig

bn. (snauwend): een snauwerige vrouw; een snauwerig antwoord.

2024-04-28
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

snauwerig

('snouwərəch) bn. en bw. (-er, -st) telkens snauwend.

2024-04-28
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

SNAUWERIG

SNAUWERIG - bn. (-er, -st), snauwachtig. SNAUWERIGHEID, v.

toon meer resultaten

Gerelateerde zoekopdrachten