Wat is de betekenis van SLIJM?

slijm - zelfstandig naamwoord 1. dik, glibberig vocht dat door je lichaam wordt aangemaakt ♢ ze heeft last van slijm in haar longen Zelfstandig naamwoord: slijm het slijm

(mucus): is een uitscheiding van de slijmcellen en bekerklieren van de slijmvliezen. Moet de slijmvliezen glad en glibberig houden en dient als beschermende laag. Bij ontstekingen ontstaat meer s.; dit is een afweermaatregel van het lichaam. Zuiver slijmige ontstekingen noemen we catarre.

vloeistof rijk aan mucopolysacchariden, afgescheiden door kliercellen (eencellige klieren), gelegen in slijmvliezen, ➝ slijmvlies.

mucus, de kleverige, waterige afscheiding, die slijmvliezen beschermt; wordt door speciale slijmklieren of door z.g. slijm(beker)cellen of slijm(nap)cellen van het epitheel zelf afgescheiden. zie ook mucine.

s.n., slym (it), slime; (in koeienuier), slonger, slongel; — afgeven, slymje, slimerje; (van koeienuier), slongerje; met — bezoedelen, bislymje, bislimerje.

...

o. en v. (-en), 1. kleverige taaie stof, inz. liet afscheidsel der slijmvliezen en vooral der daarin aanwezige slijmkliertjes: het slijm der maag, der darmen: dik slijm, afgezonderd door ontstoken slijmvliezen: veel slijm opgeven; het kind stikte haast in de slijm; 2. kleverig vocht waarmee vissen en andere dieren bedek...

is een dikke kleverige vloeistof, die de oppervlakten van de slijmvliezen bedekt. Bij ontsteking neemt de hoeveelheid S. aanmerkelijk toe en wordt soms gemengd met etter en bloed.

o. slijmen (dikvloeiende, kleverige afscheiding; Z.-N. fluim): de huid der vissen is vol slijm; het slijm der slangen, speeksel; Z.-N. slijmen opgeven.