Wat is de betekenis van Sector?

Geheel van bedrijven. Onderscheid wordt gemaakt in primair: onttrekken grondstoffen aan de natuur; secundair: verwerken grondstoffen, halffabrikaten tot nieuwe producten; tertiar: verlenen van diensten met winstoogmerk en quartair: verlenen van diensten zonder winstoogmerk.

Sector is de verzameling van werkzaamheden, gericht op de productie van bepaalde goederen en diensten. Het gaat hierbij niet alleen om activiteiten van het bedrijfsleven, maar ook om activiteiten van niet op winst gerichte instellingen en de overheid.

sector - zelfstandig naamwoord uitspraak: sec-tor 1. afdeling in de samenleving ♢ de economische sector doet het goed Zelfstandig naamwoord: sec-tor de sector de sectoren ...

sector - branche, bedrijfstak.

Een groep van deelnemers aan het economisch proces die dezelfde positie en functie in de economie hebben (bijvoorbeeld huishoudens, vennootschappen en overheid).

(1) de indeling van werknemers werkzaam bij de overheid, de gepremieerde en gesubsidieerde sector en de particuliere bedrijven (Dickman, Dorenbos, e.a. 1995); (2) de samenvoeging van opleidingen die gericht zijn op één arbeidsmarktsector dan wel op één beroepencategorie. Voor zorg en welzijn zijn de volgende sectoren van belang: de sector ‘zorg en...

[VLat. van Lat. = lett.: de afsnijder] 1 (wisk.) deel van een cirkel dat begrensd wordt door twee stralen en een van de bogen die deze van de gehele cirkelomtrek afsnijden; 2 (mil.) deel van een frontlijn of van een bezettingszone; 3 afdeling van een gebied waarover bep. bemoeiingen zich uitstrekken;...

(sektor) afdeling; gebied; deel van een cirkel

Sector (1) Het gedeelte van een spoor op een magneetschijf, dat voor de lees- en schrijfkop toegankelijk is in een vooraf bepaald deel van een omwenteling van de desbetreffende magneetschijf. (2) Het gedeelte van een diskettespoor, nodig om één fysiek record of één programmablok vast te leggen.