schrijnen
schrijnen - regelmatig werkwoord uitspraak: schrij-nen 1. branderig aanvoelen ♢ de wond schrijnt vervelend Regelmatig werkwoord: schrij-nen het schrijnt zij schrijnen ...
Muiswerk Educatief (2017)
schrijnen - regelmatig werkwoord uitspraak: schrij-nen 1. branderig aanvoelen ♢ de wond schrijnt vervelend Regelmatig werkwoord: schrij-nen het schrijnt zij schrijnen ...
Getty Research Institute (1990)
schrijnen - Heiligdommen die klein zijn in omvang en bedoeld voor persoonlijk gebruik. Hier inbegrepen zijn persoonlijke heiligdommen voor de traditionele rituele en religieuze devotionele doeleinden, daterend uit de oudheid tot de moderne tijd in vele culturen. Ook inbegrepen zijn moderne werken, gemaakt in de vorm van devotionele heiligdommen: v...
Van Dale Uitgevers (1950)
(schrijnde, heeft geschrijnd), 1. pijnlijk zijn door schuren of schaven : dat harde goed schrijnt; 2. een pijnlijk trekkend en brandend gevoel geven of veroorzaken : de wond schrijnt; veelal van fig. wonden, en vand., vooral in het teg. deelw.
Winkler Prins (1949)
Jozef K. F. H. (1869-1938), Ned. priester en taalgeleerde; hoogl. te Utrecht, 1923 aan R.K. univ. te Nijmegen. Schreef o.m. Handleiding bij de studie der vergelijk. Indog. taalwetenschap, Ned. Volkskunde.Laurentius J. A. H. (1861-1932), Ned. priester en bisschop. Sinds 1897 president van het Bisschoppelijk College te Roermond, daarna directeur van...
M. J. Koenen's (1937)
schrijnde, h. geschrijnd (1 door wrijving of spanning letsel of pijn veroorzaken; afschaven van de opperhuid; 2 een pijnlijk trekkend, een pijnlijk gespannen gevoel geven; gloeien van wonden): 1 ik heb mijn tenen geschrijnd in mijn te nauwe schoenen; 2 het zonnelicht schrijnt mijn zieke ogen; een wonde kan schrijnen; fig. als deelw. zie s c h r ij...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
1° Josef Carel Frans Hubert, Klassiek philoloog; broer van 2°. * 3 Mei 1869 te Venlo, ✝ 26 Januari 1938. 1894 priester gewijd en leeraar te Roermond; 1910 lector, 1912 bijzonder hoogleeraar, 1921 buitengewoon hoogleeraar te Utrecht; 1923 professor te Nijmegen in Gr. en" Lat. taalkunde, alg. taalwetensch. en volkskunde ; 1924 geheim kam...
Jozef Verschueren (1930)
('schrijnən) (schrijnde, heeft geschrijnd) [~ scheren] 1. door wrijving of spanning letsel of pijn veroorzaken : die laarzen-mij de voeten open. 2. een pijnlijk trekkend, pijnlijk spannend gevoel veroorzaken : -de wonden. 3. pijnlijk aandoen : een -d gevoel; tot -s toe.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: