Wat is de betekenis van Schikkelijk?

adj. & adv., skiklik, skaplik.

bn. bw. (-er, -st), 1. bereid zich te schikken, inschikkelijk : schikkelijk van aard.; een schikkelijk man, met wie men best kan omgaan ; 2. fatsoenlijk, gepast, redelijk : je moet het schikkelijk met mij maken, mij niet te veel laten betalen ; 3. tamelijk, vrij goed, vrij wel: het weer is nogal schikkelijk ; hij maakt het nogal schikkelijk.

bn., bw. (redelijk; tamelijk; fatsoenlijk; vrijwel, schappelijk); een schikkelijke prijs, een schikkelijk inkomen; het met iem. schikkelijk maken, niet te veel van iem. verlangen.

('schikkələk) bn. en bw. (-er, -st) redelijk, tamelijk, schappelijk: een man; hij maakt het nogal -; het met iemand maken; zich jegens iemand tonen.

bn. en bw. (-er, -st), 1. bereid zich te schikken, inschikkelijk: een schikkelijk man, met wie men best kan omgaan; 2. fatsoenlijk, gepast, redelijk: je moet het schikkelijk met mij maken, niet te veel verlangen; 3. tamelijk, vrij goed: het weer is nogal schikkelijk.

...

Schikkelijk - bn. bw. (-er, -st), redelijk, tamelijk toegevend, ordelijk; — gij moet het schikkelijk met mij maken, mij niet te duur laten betalen, (ook) niet te veel laten arbeiden; — een schikkelijk man, met wien men best kan omgaan; — hij maakt het nogal schikkelijk, past tamelijk goed op. SCHIKKELIJKHEID, v. betamelijkheid,...