Wat is de betekenis van Schennis?

v., schending, bep. in de zin van verbreking, overtreding, ontwijding : schennis van het ambtsgeheim ; — vgl. heiligschennis, lijk-, sabbatschennis enz.

v. (de handeling van schenden inz. ontering; ontheiliging), zie graf-, heilig-, majesteits-, sabbatsschennis.

(’schennis) v. (-sen) schending, ontering, ontheiliging: heilig-, majesteits-, sabbatsschennis.

staat voor schendnis, als vonnis voor vondnis; schenden is letterlijk het denominatief van schande, d.i. te schande maken.

v., schending, m.n. in de zin van verbreking, overtreding, ontwijding: schennis van het ambtsgeheim.

(Mnl. schendenisse) komt van schenden, z. d. w. Het staat voor schendnis, evenals vonnis voor vondnis.

...

...

Schennis - v. schending, ontheiliging; wandaad, misdaad, onteering; schande, oneer; vooral in samenstellingen : heiligschennis, maagdenschennis, sabbatschennis enz.