Wat is de betekenis van scheidbaar?

bn. bw., gescheiden kunnende worden, bep. gezegd van samengestelde ww. waarvan de delen bij de vervoeging gescheiden worden; — (bw.) zo dat scheiding kan plaats hebben: dit werkwoord is scheidbaar samengesteld.

scheidbaar - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: scheid-baar 1. wat gescheiden kan worden ♢ 'oplossen' is een scheidbaar werkwoord: ik los het raadsel op 1. een scheidbaar werkwoord [dat gescheiden wo...

adj. & adv., skiedber.

1. bn. (gescheiden kunnende worden, inz. van samengest. ww., waarvan de samenstellende delen bij de vervoeging gescheiden worden): het scheidbaar ww., ademhalen; 2. bw. (zo, dat scheiding kan plaats hebben): scheidbaar samengestelde werkw.

('scheidba:r) bn. (...bare) 1. gescheiden kunnende worden. 2. waarvan, bij de vervoeging, de hoofddelen gescheiden worden: goedkeuren (keurde goed, heeft goedgekeurd) is een werkwoord.

bn. en bw., gescheiden kunnende worden, m.n. gezegd van samengestelde ww. waarvan de delen bij de vervoeging gescheiden worden: omlopen is een scheidbaar ww.

Scheidbaar - bn. gescheiden kunnende worden; (taalk.) eene scheidbare samenstelling. SCHEIDBAARHEID, v.

Scheidbaar, bn. (-der, B. ...arer, -st), afgescheiden kunnende worden; (taalk.) een - voorzetsel. -HEID, v. gmv. *...BOOM, m. (-en), grensboom. *...BRIEF, m. (-ven), brief van den man aan de vrouw haar de echtscheiding verkondigende (in het oude talmudische regt). *...DRANK, *...DRONK, m. gmv. afscheidsdrank.

...