Wat is de betekenis van Sanctuarium?

Dat deel van de tempel of kerk waar zich het heiligdom, gewijde voorwerpen en relikwieën bevinden.

Allerheiligste ruimte in een kerk, daar waar het hoofdaltaar staat.

[Lat.] eig.: bewaarplaats van heilige zaken; heiligdom, onschendbare plaats, vandaar ook: wijkplaats (waar de daarheen gevluchte recht van asiel had).

(heiligdom)skamer; priesterkoor

sanctuarium - De meest gewijde plaatsen in religieuze gebouwen. In een christelijke kerk is het de ruimte waarin zich het hoofdaltaar bevindt.

(= heiligdom), naam voor het priesterkoor eener basiliek of voor de plaats, waar de → relieken van een kerk worden bewaard; soms ook de geheele kerk.

(Lat.), o. (...ria, -s), heiligdom; (R.-K.) de omtrek van een altaar, inz. van het hoogaltaar, priesterkoor; de plaats waar de gewijde voorwerpen en reliquieën der kerk worden bewaard.

(Lat., heiligdom), naam voor het priesterkoor van een basiliek, voor de bewaarplaats van relieken in het bezit van een kerk en voor de gehele kerk.

(Lat.) sanctuaire, (Fr.) o. heiligdom; onschendbare plaats, vrijplaats.