salamanderen
1) (1956) (inf.) vallen. • Ik sallemaanderden op de groond… (A.M. de Jong: Het geslacht Verhaegen. 1956) • Sallemandere, w.w. 1. Tuimelen, vallen. | Hai sallemanderde te water. 2. Smijten. | Hai wou de hêle rotzoôt te water sallemandere. (Jan Pannekeet: Westfries woordenboek. 1984) 2) (1941) (inf.) zeuren, klag...