Ruptuur
[Lat. ruptura, van rumpere, ruptum, = breken] (med.) breuk; scheur; vredebreuk.
Ernst Meyer Camberg (1981).
scheuren van vaten, spieren, inwendige organen. Meestal is operatief ingrijpen noodzakelijk.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
M. J. Koenen's (1937)
v. rupturen (Fr. rupture [Lat. ruptura]: breuk, scheur, ‘t breken of verbreken; fig. vredebreuk, onenigheid).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: