Wat is de betekenis van Rubriceren?

2024-04-27
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Rubriceren

[Lat. rubricare = rood verven; rubricatus = met rode titel] in vakken of groepen indelen of onderbrengen.

2024-04-27
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Rubriceren

indelen; onderbrengen

2024-04-27
Woordenboek Nederlandse termen van Bibliotheek en documentaire informatie

dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)

rubriceren

in middeleeuwse handschriften of vroege drukken: het met rode inkt aanbrengen van opschriften, beginletters, paragraaftekens e.d. of het met rood onder- of aanstrepen van beginletters.

2024-04-27
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Rubriceren

in rubrieken verdelen; oorspr.: versierde beginletters aanbrengen.

2024-04-27
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2024-04-27
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Rubriceren

(rubriceerde, heeft gerubriceerd), 1. (in handschriften) een rood streepje halen door de beginkapitalen; (bij uitbr.) versierde beginletters aanbrengen. 2. in rubrieken verdelen. 3. in een rubriek onderbrengen.

2024-04-27
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

rubriceren

naar vakken indelen of betitelen; onder rubrieken brengen.

2024-04-27
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

rubriceren

gerubriceerd (rangschikken, in rubrieken indelen, onder een rubriek brengen).

Wil je toegang tot alle 12 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-27
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

rubriceren

(rubri'se:rən) (rubriceerde, heeft gerubriceerd) onder een rubriek rangschikken, indelen, brengen.