Rubato
Vrijere uitvoering van het tempo door een tijdelijke versnelling of vertraging.
Katja Reichenfeld (2003)
Rubato (It. rubare, stelen) is een temposchommeling binnen een maat, waarbij de ene noot een klein beetje van de tijdsduur van de volgende noot 'steelt', dit ter verduidelijking van de muzikale frase.
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[It. = beroofd, van rubare = roven; zie robe] bep. voordrachtwijze van muziek met grote vrijheid van tijdmaat om grotere gevoelsuitdrukking te kunnen geven.
S. van Ameringen (1962)
(Ital.. geroofd), modificatie van de tijdswaarde van sommige tonen tegenover een gelijkmatige begeleiding. Het rubato bestaat sedert ca 1600; men kent het gebonden rubato: sommige noten worden verlengd, andere verkort; tot Chopin werd dit rubato gebruikt. Het vrije rubato is meer een algemeen rallentando voor alle stemmen. Ook dit is ontstaan in de...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: