Wat is de betekenis van rondo?

Instrumentale vorm met als typisch kenmerk de afwisseling tussen een refrein en meerdere strofen, als zelfstandige compositie of vooral ook als slotdeel van sonate, strijkkwartet en symfonie.

Een rondo (in de muziek) is een compositie (4) met telkens een terugkerend refrein.

[It.] muziekstuk met vaak herhaald hoofdthema; ook: laatste deel van een concert of sonate.

(rondeau) muziekstuk; gevulde koek

1. in de volksmuziek van de 12de eeeeeeeeeu een rondgezang, waarbij solist en koor dezelfde melodie maar een verschillende tekst zongen; 2. in de instrumentale muziek van de 17de eeuw de zgn. Franse rondovorm met het schema a-b-a-c-a-d-aenz., waaruit zich ook andere rondovormen ontwikkelden (bijv. a-b-a-c-a-b-a van de Weense klassieken). Het steeds...

musiekstuk waarin die hooftema meermale voorkom.

muziek waarin het thema telkens terugkeert

rondo; rond plein.

(It.), o. (-’s), 1. muziekstuk waarin het hoofdthema meermalen voorkomt. 2. slotdeel van een concert of een sonate.