Wat is de betekenis van rompslomp?

rompslomp - zelfstandig naamwoord uitspraak: romp-slomp 1. vervelende, lastige drukte ♢ zo'n verhuizing geeft heel wat rompslomp Zelfstandig naamwoord: romp-slomp de rompslomp

warboel, deurmekaarspul; beslommering; deurmekaar, onordelik.

s., rompslomp, omballingen, pl.

...

m., g. mv., 1. groot, lomp voorwerp: hij liet het kasteel helemaal nieuw inrichten, maar van buiten bleef het een rompslomp; 2. omslachtige, vervelende, lastige drukte, beslommering: de zaak levert veel op, maar ik kan toch die rompslomp niet aanhouden; — er is te veel rompslomp bij, bijzaken, niet direct nodig; dat is een he...

m.; warboel; groot, onhandig nutteloos voorwerp; inz. omslachtige, vervelende drukte, beslommering: ’t is een hele rompslomp, drukte; wat een rompslomp!

('rompslomp) I. Veroud. klanknabootsing van een beweging in het wilde. II. bw. Veroud. in het wilde, ruwweg. III. m. (-en) iets verwards, ruws, lastigs nl. 1. warboel : wat is het daar altijd een -; 2. grote plompe massa : van buiten blijft dat gebouw een -. 3. lastige drukte, beslommering : het opgeven van al die statistieken is een bur...

m. (g. mv.), omslachtige, vervelende, lastige drukte, beslommering: er is te veel bij, bijzaken, onnodige dingen; zo’n verhuizing geeft een hele rompslomp.

...