Wat is de betekenis van Resonator?

m. (-s), instrument, t.w. afgestemde holle bollen, ter versterking en identificering van speciale boventonen.

[modern Lat.] toestel dat de bijtonen versterkt.

klankkast (muz.); toestel dat resonantie opwekt (nat.)

toestel, om boventonen sterker te doen klinken en te identificeren.

resonator.

(→ resoneren). Toestel dat resoneert en bijtonen hoorbaar maakt.

m. toestel om de bijtonen waarneembaar te maken.

m. -s; Lat. toestelletje, om de klanken in hun samenstellende tonen te ontleden. (s = z).

toestelletje, bestaande u/e serie glazen bollen, uitgevonden door → Helmholz; dient om klanken te ontleden i/d samenstellende deelen.