Wat is de betekenis van Proefhoudend?

suiwer; deeglik.

bn., 1. eig. de proef doorstaande; 2. (fig.) deugdelijk, degelijk: proefhoudende beginselen; het is proefhoudend gebleken, de ondervinding heeft het als goed doen kennen.

bn. (echt, van goed gehalte).

(proef'houdənt) bn. tegen proef bestand, echt, van goed gehalte : het is gebleken.

bn., eig. de proef doorstaand; (fig.) deugdelijk, degelijk: het is proefhoudend gebleken, de ondervinding heeft het als goed doen kennen.

...

Proefhoudend - bn. echt, van goed gehalte : het is proefhoudend, gebleken, (ook fig.) de ondervinding heeft het als goed doen kennen.