Wat is de betekenis van prelaat?

...

(<Lat.), m. (...laten), titel van die geestelijken in de Rooms-Katholieke Kerk welke een eigen kerkelijk rechtsgebied hebben, inz. de aartsbisschoppen, bisschoppen, abten en priors : de prelaten dragen paarse distinctieven.

Een prelaat is een titel die wordt gegeven aan een hooggeplaatste geestelijke binnen de katholieke kerk, zoals een bisschop of abt. Het is een eretitel die wordt gebruikt om een geestelijke aan te duiden die een hogere rang heeft dan andere geestelijken en vaak verantwoordelijk is voor een specifieke regio, kerkelijke aangelegenheid of instelling.

(1950) (Gent, sch.) iemand met een dikke buik. • Prelaat. Scherts, voor iemand met een dikken buik. (L. Lievevrouw-Coopman: Gents Woordenboek. 1950)

prelaat - zelfstandig naamwoord uitspraak: pre-laat 1. rooms-katholieke geestelijke met een hoge functie ♢ de prelaat ging voor in de mis Zelfstandig naamwoord: pre-laat de prelaat de pr...

[Lat. praelatus, van prae-ferre, -latum = vooruit-dragen] geestelijke van hoge rang, kerkvorst.

geestelijke van hoge rang; kerkvorst

prelaat - Geestelijken met een hoge rang en veel authoriteit in de christelijke kerk.

wereld- of ordesgeestelijke, die een gewone rechtsmacht bezit. Hoogere prelaten met bisschoppelijke → jurisdictie zijn patriarch (zie patriarchaat), → primaat, → metropoliet, → aartsbisschop, → bisschop; lagere prelaten hebben quasi-bisschoppelijke jurisdictie (→ abt-nullius). Eereprelaten zijn clerici zonder re...