Wat is de betekenis van Praetor?

Praetor - (Magistratus patricius ordinarius maior, curulis cum imperio) Aanvankelijke benaming voor de magistraat-staatshoofd na de val der koningen te Rome. Enerzijds onder druk van de strijd tussen de standen, anderzijds om de taak van de consules te verlichten, werd in 367 v.C. de burgerlijke rechtspraak in handen gelegd van deze nieuwe m...

praetor.

(Lat.), m. (-en), 1. (Rom. gesch.) de hoogste rechterlijke magistraat te Rome, die vooral rechtsvormend optrad ; landvoogd die in waardigheid op de consulsvolgde ; 2. (Prot.) voorzitter van een ring in de Ned. Herv. Kerk.

ōris, m. eig. iemd. die voorgaat (praeĭtor), voorganger, aanvoerder; vand. 1. opperhoofd, stadhouder, gebruikt van het hoofd van staat te Capua, Carthago (= suffeet), in Aegypte, Syrië enz.; van de consul te Rome als opperrechter (ook praetor maximus genaamd). | in ’t bijz., een sedert 367 v. C. gekozen magistraatspersoon,...

(1), Romeins magistraat, onmiddellijk op de consuls volgend en belast met de rechtspraak; (2) in de Herv. Kerk de voorzitter van een Ring*.

m. (Ned.) praetors, praetoren; (Lat.) praetores (oud-Rome: eig. iem., die vooropgaat: overheidspersoon o.a. belast met de rechtsbedeling; ook landvoogd); ook, pretor.

na 366 v. Chr. hoogste m/d rechtspraak belaste ambt. in Rome.

Benaming, waarmede aanvankelijk te Rome de consul wordt aangeduid. In 367 v. Chr. wordt de praetuur als afzonderlijk ambt in het leven geroepen, sedert 337 v. Chr. ook voor plebejers toegankelijk. Hoofdtaak: zorg voor goede rechtsbedoeling (iurisdictio). Aan den p. heeft de ontwikkeling van het Rom. recht veel te danken. Hij vaardigt → edict...

heette te Rome de ambtenaar, die sinds 367 belast was met de civiele rechtspraak en de handhaving v. h. privaatrecht. Aanvankelijk was er slechts één, maar langzamerhand werd hun getal tot 2, 4, 6, 8, onder Caesar tot 16 uitgebreid. Een praetor kon aan het hoofd v. e. leger en v. e. provincie (wingewest) staan, zie Verres ); praetoren...