Wat is de betekenis van Posthoorn?

klein blaasinstrument. klein metalen blaasinstrument, bestaande uit een gewonden buis met mondstuk en klankbeker, dat vroeger als signaalinstrument op postkoetsen werd gebruikt en dat occasioneel ook voor bepaalde effecten in klassieke muziek wordt gebruikt. Voorbeelden: Later kende men de jachthoorn en de posthoorn (beide zonder ven...

Een posthoorn is een kleine hoorn, lange tijd in allerlei landen gebruikt door postbodes, om met signalen van een aantal natuurtonen de komst van de postkoets aan te kondigen. Tot begin 17e eeuw gebouwd in gebogen vorm, daarna in rond gewonden vorm gebouwd. Veel componisten werden erdoor geïnspireerd, o.a. Telemann (Tafelmusik, Postillons), Mozart...

posthoorn - Blaasinstrumenten waarmee aandacht werd getrokken voor de postkoets, in allerlei vormen, van messing of koper, waarvan het geluid geproduceerd wordt met lipspanning; Europa.

naam van vele uitspanningen in Noord-Brabant. waar paarden konden worden verwisseld en waar de postillons brieven met elkaar uitwisselden. Bekend waren o.a. de Posthoorn bij Rucphen en die van Oisterwijk, Hilvarenbeek en Dongen.

Herbergnaam o.a. te Lwd. en Dokkum. Herinnert aan oud post- en reizigers vervoer. De postiljon gaf aankomst en vertrek met de hoorn aan. zie Postwezen.

m. posthoorns (hoorn van den postiljon; wapenteken; stempel in postpapier; dierk. zoetwaterslak, Lat. planorbis corneus).

Een verouderd koperen blaasinstrument van de familie der hoorns en trompetten, waarop enkel natuurtonen mogelijk waren. Door toevoeging van ventielen groeide uit de p. de ➝ cornet à pistons.

een metalen (natuur-) blaasinstrument van beperkt formaat, het onmisbaar attribuut van den met de diligence verdwenen postillon.

('post) m. (-s) I. Eig. hoorn waarop de postbode blaast. II. Metf. 1. wapenteken van de post. 2. stempel in postpapier.