Wat is de betekenis van Polis?

polis - zelfstandig naamwoord uitspraak: po-lis 1. schriftelijke overeenkomst waarin staat waar je voor verzekerd bent en voor welk bedrag ♢ tot onze verbazing lazen we in de polis dat we niet de nieuwwaarde van de spullen vergoed krijgen Zelfstandig...

(meervoud: poleis) Griekse stadstaat; een stad met het omringend gebied.

polis - Schriftelijk stuk waarin een verzekeringsovereenkomst is vastgelegd.

De oorsprong van polis ('contract tussen een verzekeringsmaatschappij en een verzekerde') is a het Italiaanse polizza (‘polis’); b het Griekse polis (‘stad’); c het Engelse policy (‘beleid’).

[Fr. police, waarsch. van MLat. apodissa, van Gr. apodeixis = aantoning, bewijs, van apodeiknunai = aantonen] akte van assurantie.

akte van een verzekering; stadstaat in Griekenland (gesch.)

Ons woord polis is overgenomen uit het Franse police en dit komt van het Italiaanse polizza, dat teruggaat op een Grieks woord dat betekent: de publicatie, het bewijs. In deze ruime betekenis komt het woord polis thans niet meer voor. Wij verstaan er onder: het bewijsstuk ener bepaalde verzekering. Vroeger sprak men van een polis van assurantie, wa...

: de polis betalen (betaalde, heeft betaald), (ook, volkst.:) de premie betalen voor een verzekering. - Etym.: AN polis = contract tussen maatschappij en verzekerde; schriftelijk bewijsstuk daarvan.

versekeringsbewys.