Plectrum
(Lat.), o. (-s), staafje waarmee de snaren van een lier, thans inz. die van een mandoline of citer enz. getokkeld worden.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Lat.), o. (-s), staafje waarmee de snaren van een lier, thans inz. die van een mandoline of citer enz. getokkeld worden.
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
plaatje waarmee snaren aangeslagen worden. plat stukje kunststof of been waarmee de snaren van bepaalde muziekinstrumenten, zoals de gitaar en de banjo, aangeslagen kunnen worden. Voorbeelden: Dick Dale baarde opzien door zijn verwoestende gitaarstijl. Hij liet de Fender-fabriek een speciale gitaar ontwerpen, die bestand was tegen de...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Jan van der Plas & Mike Schepers (2003)
Driehoekig stukje plastic dat wordt gebruikt door gitaristen om de snaren van hun gitaar mee aan te slaan. Sommige gitaristen zweren bij specifieke plectrums die worden gemaakt van de schild van een schildpad. Plectrums zijn klein en vallen bij een optreden vaak uit de handen van de gitarist. Veel gitaristen hebben dan ook een stuk gaffertape aan h...
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Lat., van Cr. plèktron = citer-pen, van plèssein = slaan] staafje of plaatje om de snaren van een gitaar (bijv.) in beweging te brengen.
Getty Research Institute (1990)
plectrum - Middelen die gemaakt zijn van een of ander stijf materiaal, zoals hout, metaal, been, ivoor, schild of schacht, en die gebruikt worden om de snaren van een muziekinstrument te tokkelen. Ze kunnen vastgehouden worden in de hand, rondom de vinger worden gedragen, of een deel vormen van het mechaniek op sommige toetsinstrumenten zoals de kl...
S. van Ameringen (1962)
1. een bij de bespeling van vele exotische en enkele Europese snaarinstrumenten, zoals de mandoline, de citer, de banjo en de jazzgitaar te gebruiken pennetje, van o.a. hout, parelmoer, schildpad of ivoor; 2. een aan het dokje van het virginaal, het spinet en het klavecimbel bevestigd stukje leer. metaal of een ravepennetje dat de snaren in trillin...
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
i, n. 1. de pen, waarmee de citer bespeeld werd, citerpen. | vand. (poët.) meton., citer, luit; lyrisch gedicht. 2. roer.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: