Wat is de betekenis van Plebejisch?

aan plebejers eigen, grof, ruw, gemeen.

niet adellijk; grof

niet-patricisch; tot het lagere volk behorend; van platte geaardheid.

bn., 1. niet-adellijk, niet-patricisch: plebejische familien; — hij is van plebejische afkomst, hij is van geringe afkomst; 2. onbeschaafd, vulgair, plat: plebejische neigingen, uitdrukkingen.

niet-patricisch; tot het gewone volk behorend; aan het gepeupel eigen, gemeen.

bn., bw. (van, behorende tot de plebejers, aan het mindere volk eigen; grof).

(ple'be:jis) bn. en bw. 1. onadellijk in Oud Rome. 2. burgerlijk: -e familiën. 3. onfatsoenlijk, grof.

bn., 1. niet-adellijk, niet-patricisch: plebejische families; 2. onbeschaafd, vulgair, plat: plebejische neigingen, uitdrukkingen.

plebejisch - niet-adellijk; tot het lage volk behoorend; eigen aan ’t gepeupel.