Wat is de betekenis van Petitio principii?

[Lat.] (logica) bewijs door middel van de stelling die men juist moet bewijzen.

bewijsvoering met behulp van een stelling die men juist moet bewijzen (logica)

het aanvoeren als bewijsgrond van wat bewezen moet worden.

(Lat.), v., bewijsgrond die ten onrechte als reeds bewezen aangenomen wordt, maar zelf eerst bewezen dient te worden, schijngrond; dit is een petitio principii, dit is juist de vraag.

(Lat.) het aanvoeren van iets als bewijsgrond, dat zelf eerst bewezen moet worden of wat juist de vraag is.

(Lat.) het aan voeren van iets als bewijs, dat juist bewezen moet worden.

(Lat. = terugneming v/h beginsel), i/d wijsbegeerte bewijsvoering door v/h te bewijzene als vaststaand uit te gaan.

(Lat., — vraag naar den grond) is het → paralogisme, waarbij als bewezen wordt verondersteld, hetgeen bewezen moet worden. Lit.: J. Th. Beysens, Logica (31923, 265-273).

(pe’ti:sio prin'si:pii) [Lat.] gebrek in de logische bewijsvoering, waarbij men de te bewijzen stelling als uitgangspunt bezigt.