Wat is de betekenis van ornament?

Versiering.

ornament - zelfstandig naamwoord uitspraak: or-na-ment 1. iets wat ter versiering is aangebracht ♢ deze schilderijlijst heeft bijzondere ornamenten Zelfstandig naamwoord: or-na-ment het ornament ...

Een ornament is een versiering in een bep. vorm (1); vaak zijn het gestileerde (zie stileren) natuurvormen en wordt herhaling toegepast bijv. vlechtwerk, golvend; o.a. in architectuur, keramiek, borduren en smeden; vaak met een symboliek, bijv. levensboom.

[Lat. ornamentum = uitrusting, sieraad] versiersel.

(ornement) versiersel

vaak gestileerde versiering, onder meer door drukkers of boekbinders aangebracht in boek of op boekband. - versiering.

Tzatzkeh.

sieraad, versiersel.

Versiering van kunstvoorwerpen, vaak getypeerd door symmetrie en herhaling van het motief.